Beste collega's, beste vrienden,
De politiefamilie maakt bijzonder moeilijke en turbulente tijden door.
Ik kan me zo een chaotische situatie niet herinneren, noch zo'n denigrerende politieke autoriteit tegenover ons.
Ik heb ook niet de herinnering aan een spontane beweging zoals deze die de laatste dagen op sociale netwerken vorm heeft gekregen.
Is de vakbondsafgevaardigde in mij geschokt? Nee. Nee. Integendeel. Soms gekwetst, zonder twijfel, door onnodig gemene en gratuite opmerkingen, bovendien gepost onder pseudoniemen. Maar het maakt niet uit. Bovenal primeert de trots, om te zien dat de "politiemensen" opstaan en durven zeggen: "STOP! Stop aanvallen op onze status, stop met het ontrafelen van onze sociale verworvenheden. Wij vragen respect voor ons beroep!
Vakbonden blijven niet gespaard. Ook hun afgevaardigden doen dat niet. Maak je geen zorgen, en ik spreek namens het NSPV. Het is niet onze bedoeling om er verontwaardiging over te uiten of al zeker niet om iemand voor de rechter te dagen. Het is tijd om het geweten te onderzoeken en zichzelf in vraag te stellen. Kortom, wij hebben u gehoord en zullen rekening houden met uw berichten. Zowel in onze globale vakbondsaanpak als in onze communicatie met onze leden.
Verdere verduidelijking is echter vereist. Zeggen dat vakbonden niets doen is niet in lijn met de werkelijkheid. Moet ik u herinneren aan de NAVAP (alleen ondertekend door het NSPV na de afbraak op onze pensioenen door Sypol), die vele collega's op het einde van hun loopbaan de mogelijkheid gaf (en nog steeds biedt) om te vertrekken. Vergeet u dan dat het de vakbonden waren die de organisatie van de arbeidstijd onderhandelden die iedereen in staat stelde om te rusten tussen de diensten, weekends door te maken met hun gezinnen, nachtdiensten beperkten in aantal om hun gezondheid te vrijwaren,...
Het verspreiden van valse alarmerende informatie (Afschaffen van weekendvergoedingen, minder verlofdagen....) is ook contraproductief.
Is dat genoeg? Nee, natuurlijk niet. En daarom blijven we ervoor vechten.
De spontane politiebeweging die op sociale netwerken is geïnitieerd, heeft een fenomenaal succes gekend. Zelfs als het gezag (zowel de politie als de politiek) door het stilzwijgen probeert het te ontkennen of, op zijn minst, te minimaliseren. Proficiat aan de initiatiefnemers van de beweging. Je schopte behoorlijk hard in het mierennest.
Twee elementen die niettemin om voorzichtigheid vragen:
- Het bekritiseren van vakbonden is één ding. Het massaal verlaten van de syndicaten is een andere, die hen ongetwijfeld zal verzwakken. Dit alles ten voordele van de autoriteit die alleen dat verwacht. En denk niet dat onze verantwoordelijke minister op enigerlei wijze naar uw groep zal luisteren. Iedereen is vrij om al dan niet lid te worden van een representatieve vakbondsorganisatie om zijn rechten te verdedigen of om zich aan te sluiten bij een andere vakbond die beter aan zijn verwachtingen voldoet. Aan de andere kant is het bijzonder riskant om jezelf afzonderlijk te verdedigen.
- Schrijven op sociale netwerken is een recht voor iedereen. Wees echter voorzichtig met de inhoud van uw berichten. U kunt er zeker van zijn dat de overheid, of het nu gaat om politie of politiek, u geen geschenken zal geven.
Het NSPV luidt al maandenlang de noodklok, en stelt vast dat het ongemak binnen de politie toeneemt. Tevergeefs.
Deze week hebben de vakbonden geprobeerd om de minister naar het Onderhandelingscomité te krijgen, zodat hij een sterk signaal naar de politie kon sturen. Tevergeefs.
De minister toonde ons weer eens zijn minachting!
De vakbondsorganisaties hebben daarom besloten om de onderhandelingstafel te verlaten en alleen terug te keren naar de onderhandelingstafel als de overheid uiteindelijk vastbesloten was om echte onderhandelingen te voeren en niet langer een voldongen feitenpolitiek te voeren, zoals al te lang het geval is.
Wij houden u op de hoogte.
Maar vergeet niet, we zijn samen sterker!
Wij hebben u begrepen, geen bla-bla maar actie!!
Carlo Medo – Nationaal voorzitter
Thierry BELIN - Nationaal Secretaris