Gewelddadig, racistisch, agressief, dom, ... de Nederlandse taal, hoewel zo rijk, bevat niet genoeg kwalificaties om al het kwaad dat de burgers van hun politie denken te definiëren.
Alle burgers? Nee, gelukkig niet. Vele blijken van medeleven hebben ons bereikt.
Toch. De pers, of liever gezegd een of andere pers, en een deel van de politieke wereld lijken vastbesloten om een (op zijn zachtst gezegd) onflatteus beeld te schetsen van de politie in dit land.
Onmiddellijk na de tragische dood van een 19-jarige man in Anderlecht maakte een politiek vertegenwoordiger die erkenning nodig had, een mediaoptreden waarbij de politie werd betrokken en was hij verbaasd over de moeilijke verhoudingen tussen 'jongeren' en de politie. Had hij de afgelopen jaren op een andere planeet gewoond om deze conflictueuze relaties te negeren of veinsde hij deze onwetendheid? Het duurde niet lang voordat een journaliste in zijn voetsporen trad en een beschuldigende column schreef die kon worden afgeleid uit het feit dat zij aanwezig was bij het ongeluk dat het leven van deze jongeman uit Anderlecht kostte en de zaak beter kende dan wie dan ook. Wat kunnen we zeggen over haar commentaar op de woorden van de minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken, die duidelijk zijn benadering van de rellen na het fatale ongeluk had verwoord? Het moet echter worden erkend dat de meerderheid van de jongeren die de rellen in Anderlecht hebben veroorzaakt, niets te maken hadden met het jonge slachtoffer en hebben gereageerd op oproepen van sociale netwerken om problemen te veroorzaken die niets met het overlijden te maken hadden. Vreemde 'goedkope' sociologische benadering.
De voormalige voorzitter van de mensenrechtenliga zou niet overtroffen worden door de politie in diskrediet te brengen en zijn interpretatie van het ongeluk te geven. En natuurlijk, om zijn oproep tot aanklacht tegen het politiekorps in zijn site 'Police watch' te actualiseren.
Voeg daar nog eens een terugkomer aan toe (ik aarzelde met 'has-been') van de politiek die iedereen was vergeten, en natuurlijk de militanten van de partij van de vogels om gerechtigheid en sanctie te claimen van het comité-P. Deze laatste had dus niet begrepen dat er een onderzoeksrechter was ingeschakeld en verantwoordelijk is voor het vaststellen van volledige duidelijkheid over de zaak van het dodelijke ongeval? Verbazingwekkend...
Is het de bedoeling dat de anarchistische oproerkraaiers in opstand komen en alle mogelijke dwangmaatregelen nemen ten aanzien van de ordehandhavers of de veiligheidsagenten, die in het voorbijgaan kostbare adviezen geven over het dragen van maskers, handschoenen en het gebruik van zelfgemaakte bommen?
Hoe ver zal deze lastercampagne gaan? Hoe ver zal de roep om geweld tegen politieagenten gaan? Hoe lang zullen de autoriteiten van dit land dergelijke oproepen tot rellen en misbruiken nog tolereren?
Hoe kunnen we begrijpen dat de website van de LMR die oproept tot aanklacht, de steun krijgt van de Federatie Wallonië-Brussel en dus overheidsgeld? Zoveel onbeantwoorde vragen tot nu toe. En zo veel legitieme vragen gesteld door de vele politieagenten in dit land en vooral in de federale hoofdstad.
Het zou een goed idee zijn om, dames en heren, dat de politieke leiders van dit land wakker te schieten en om al deze lastercampagnes tegen uw dienaren op te lossen.
Een van deze dagen, zouden uw dienaren, moe van belediging en door de modder gesleept, het wel eens kunnen laten afweten als je ze nodig hebt ...
Het is nog niet te laat, maar het is vijf voor twaalf.
Nationaal voorzitter Carlo Médo | Nationaal secretaris Thierry Belin