Geachte voorzitter van het hoger overlegcomité
beste collega's
De politie in zijn geheel is de laatste maanden blootgesteld aan een enorme werkdruk. Ik denk dat we dat allemaal kunnen vaststellen. Het NSPV is steeds een loyale partner in het sociaal overleg.
Toch stellen we een aantal heel verontrustende tendensen vast in het sociaal overleg.
- De gebruikte communicatie tijdens het overleg.
En daarmee bedoel ik niet de "gebruikte adjectieven" maar eerder de inhoud van de boodschap.
Bijvoorbeeld: de inzet van aspirant-hoofdinspecteur. Iedereen, leek ons althans, het erover eens dat de inzet van onze studenten echt wel het laatste van het laatste was.
Wij begrepen dat de studenten in stage, moesten ingezet worden voor opdrachten andere dan bijstand te leveren aan de gevangenissen. Ik heb dat zo genoteerd en herinner me dat ik die vraag minstens twee keer heb gesteld. Nu blijkt echter dat deze aspirant-hoofdinspecteurs wel worden ingezet voor deze opdrachten. Op het terrein wordt er nu hevig gediscussieerd over het al dan niet inzetten van deze krachten. Is de brief niet duidelijk? Dient de discussie om de vakbonden voor schut te zetten? Is er een probleem met de vakbonden? Neen, ik denk het niet.
Dat komt door het feit dat er aan de overlegtafel standpunten worden ingenomen die "men" achteraf op het terrein niet juridisch vertaald noch verkocht krijgt, aan sommige overheden of is er echt een probleem met communicatie? Misschien moeten we de gesprekken in het Engels voeren want ik heb de indruk dat het met simpel Vlaams en Frans niet lukt...
Dit is voor het NSPV echt onaanvaardbaar. Misschien gaan we te vlug in het overleg, misschien zijn onze standpunten te vriendelijk en niet duidelijk genoeg. Alleszins wat de laatste dagen gebeurt grenst aan het ongelofelijke en is een regelrechte kaakslag voor het sociaal overleg.
Als ik dan een mail stuur met opmerkingen over de verspreide brief, krijg ik simpelweg geen antwoord... Ik weet dat het verlengd weekend is maar onze jongens zijn op het terrein en ze zitten letterlijk in de .... (censuur). - Kijken met een politiebril
Het sociaal overleg richt zich op de werking van de politie.
Meer en meer krijg ik de indruk dat wij te veel rekening moeten houden met de algemene politieke en maatschappelijke tendensen. Wij moeten uitvoeren, marcheren en als het kan, ... mee creperen...
Maar politiemensen zijn ook maar mensen.
Daarom, onafgezien van de solidariteit tegenover de maatschappij, moeten we tegelijk bezorgd zijn voor al onze collega's in het werkveld. Daarom moeten wij soms "neen" durven zeggen.Het NSPV zegt u nu alleszins heel klaar en duidelijk "NEEN". - Werkgroepen allerhande
Ik neem als voorbeeld de werkgroep "kanaalplan".
Iedereen is het erover eens dat er een positief signaal moest komen naar de mensen die op een plotse manier werden ingezet in het kader van het kanaalplan.
Heel fijn vast te stellen dat bij een goede tas koffie iedereen dezelfde richting in gaat.
Maar waar ligt het gevaar.
Wij maken afspraken, hebben bemerkingen, maken opnieuw afspraken en dan... plots niks meer... Eén klein detail... Wij communiceren met onze achterban en met de gegevens die wij bezitten. Wij gaan er immers van uit dat het dossier snel op tafel komt en dat de mensen op het terrein, heel vlug duidelijkheid krijgen.
Meer nog,.. dat ze effectief op hun bankrekening een bedrag zien verschijnen dat overeenstemt met de geleverde inspanningen....
Maar door de onduidelijkheid weet in feite niemand meer waar ze al dan niet recht op hebben. De werkgroepen twijfelen zelf aan hun opdracht. Dus weeral twijfel en onrust. De mensen die de opdrachten uitvoeren, die begrijpen er nog minder van... - Beleidsbeslissingen
Als voorbeeld de afwijking ATO i.v.m. terrodreiging. Iedereen moet hard werken en de minister stelt dat er een afwijking van de ATO moet komen. Op zich, tja..., het feit dat er een afwijking gevraagd wordt betekent dat er een ernstig personeelstekort is.
Maar dat zeggen is een open deur intrappen.
Het schrijven bevat als laatste een magische zin waaruit blijkt dat er toch ook nog aan het welzijn van het personeel moet gedacht worden en dat de inspanningen zo kort mogelijk moeten gehouden worden.
Awel er zijn nog nooit zo veel verschuivingen geweest in de opdrachten, de mensen hebben nog nooit zo veel uren gepresteerd als nu.
Ze vliegen van het één naar het ander...
Iedereen schuift elkaar de zwarte piet door, beslissing van de minister,.. beslissing van de CG,.. beslissing van de Dirco,.. enz...
Telkens met een andere uitleg en verhaal, telkens met een andere insteek...
Een voorbeeld hiervan is de inzet van personeel uit West-Vlaanderen op de luchthaven van Zaventem. 16 uur van huis!!
Ik wed met ieder van jullie dat de grote pot van inconveniënten (dat betekent dus gewerkt en gepresteerd,...) nog voor het zomerreces leeg is.
Logisch,.. De pers stuurt berichten de wereld in dat een grote groep van de cipiers niet staken maar in feite ziek zijn.
De mailbox vol, het Twittervogeltje hees geschreeuwd en Facebook ontploft. Straffe uitspraken van syndicalisten,..
En wat hoor ik van onze overheden...? EEN OORVERDOVENDE STILTE.
Een stilte die pijn doet aan een politiehart. Als de cijfers uit de pers juist zijn betekent dit dat er heel wat opdrachten simpelweg niet hadden moeten uitgevoerd worden.
We zeveren ook al jaren over een protocol, noem het "draaiboek". Ofwel is er geen, ofwel is er één en lappen wij dat aan onze laars...
Dit weekend weer berichten ontvangen van nodeloze inzet van politiemensen in de gevangenis van Brussel.
Moeten de politiemensen de militairen leren kaarten? (sorry collega's-militairen) Maar stilletjes aan begrijpt niemand er nog iets van. We gaan militairen inzetten om de druk op de politie te verlagen? Maar die militairen mogen niet alleen werken zonder de politie. Wat is dan het punt?
Iedereen wijst weer eens naar iedereen. KC's kunnen niet meer leveren, federale overboekt...
En wij voeren uit. Heeft uiteindelijk al iemand van onze "officials" gevraagd hoe dat nu zit met de ziekte van de cipiers? Of is dat politiek niet correct? Sorry mannen maar het NSPV STAAT VOOR HAAR POLITIEMENSEN, dus hebben wij recht op een degelijke en deftig onderbouwd antwoord.
Het NSPV wil als sociale partner haar rol opnemen maar wij staan voor de belangen van onze leden en dat zijn collega's die werkzaam zijn bij de politiediensten.. niks meer en niks minder...
Daarom had ik graag volgende punten op het overlegcomité of Onderhandelingscomité gezien :
- Inzet van politiemensen tijdens de cipiersstaking. Quid met de zieke cipiers en de impact op opdrachten van politie en inzet politie.
- Quid inzet politiemensen uit WPR,FGP, zonder afdoende middelen tijdens de cipiersstaking . Quid risicoanalyse en verantwoordelijkheden van de lokale chefs?
- Inzet van de studenten tijdens de cipiersstaking. Duidelijk standpunt. Ja ze mogen ingezet en dan graag de wettelijke basis enz. Neen ze mogen niet ingezet worden en dan een duidelijke beslissing. Geen brief met 27 adjectieven. Simpel en éénduidig.
- Inzet van personeel kanaalplan (GRG ) en nota omtrent de spelregels. Duidelijke communicatie naar het personeel en uitbetaling van de correcte bedragen.
Sorry voor mijn elektroshock maar de druk zit echt wel op de ketel. Maar er moet nu eens klare wijn geschonken worden naar het werkveld.
Het NSPV Vzw zal alleszins niet nalaten haar syndicale verantwoordelijkheid te nemen, om de belangen van haar leden met alle sociale en rechtsmiddelen te verdedigen.
Met vriendelijke groet
Carlo Médo
nationaal voorzitter NSPV Vzw