Zaterdag was het weer zover. De democratie heeft haar beloop gekend. Doch met een driest resultaat: 1 agent met een schedelbreuk, talrijke gekwetsten bij de Politie, maar ook verschillende aanhoudingen.
De oorzaak van dit zinloos geweld? Wie zal het zeggen? Welke onderliggende socio-economische problemen zijn hier aan de orde? Voer voor onze beleidsmakers en academici.
Werd er een zero tolerance aanpak gevoerd? Waarschijnlijk wel.
Heeft het Parket onmiddellijk en adequaat gereageerd? Waarschijnlijk wel.
Hebben onze politiediensten deze storm doorstaan? Waarschijnlijk wel.
Maar tot welke prijs? Talrijke gekwetste collega’s, die alweer wekenlang geen taken van basispolitiezorg kunnen uitvoeren. Die niet kunnen ingezet worden voor andere dringende en even belangrijke opdrachten.
Tel daarbij het groot tekort aan politiemensen en middelen, samen met een hoog absenteïsme cijfer en we moeten vaststellen dat er toch iets grondig fout zit.
Elke federale en lokale eenheid kampt in min of meerder mate met onderbezetting. Daar moet paal en perk aan gesteld worden. Maar ook de inzet van de middelen moet geherevalueerd worden.
Moet geweld met geweld beantwoord worden? Dat is een beleidsmatige vraag die van verschillende hoeken kan bekeken worden. Maar op een gegeven ogenblik is het onderhandelen voorbij en moet er ingegrepen worden. De orde in onze maatschappij moet volgens democratische principes gevrijwaard worden. Daar mag nooit aan getornd worden. De Politie moet daarom alle middelen en mogelijkheden krijgen om de maatschappij en haar burgers te beschermen.