Zaterdag, 6 augustus, gebeurde wat blijkbaar iedereen ondenkbaar achtte. De Collega’s van Charleroi betaalden de prijs... Ondenkbaar? Blijkbaar niet!
Twee van onze collega’s werden verwond en zijn voor altijd getekend door blind geweld.
Onze gedachten gaan uit naar de gewonde collega’s, hun families en wij wensen hen een spoedig herstel. Er staat hen een lange weg te wachten om er zowel lichamelijk als psychisch weer bovenop te komen. Wij zullen aan hun zijde staan.
We willen onze collega die een einde maakte aan deze tragedie niet vergeten. Iedereen weet dat het wapen niet zonder enig mentaal spoor wordt gebruikt. Veel sterkte aan deze collega, zij deed zeer goed werk! Wij zullen haar bijstaan in deze moeilijke periode.
Het is niet meer dan normaal dat onze gedachten ook uitgaan naar alle collega’s van Charleroi maar ook van elders in het land die elke dag de veiligheid van de burgers proberen te garanderen en nu met vele vragen zitten.
Reeds in maart toonden we ons onbegrip bij het inschalen van het risico tegenover de politie. We praatten tegen muren... Meer dan één nam ons voor gekken, paniekzaaiers en herrieschoppers. En nu, …
Soms is het beter om geen gelijk te krijgen, vandaag is dit helaas wel het geval. We mogen echter niet opgeven en fatalistisch worden. We moeten terug in dialoog gaan met de overheden, de lokale en federale politie.
We moeten de realiteit van op het terrein implementeren in het dynamisch risicobeheersingssysteem om het aan te passen aan onze manier van werken.
Ook moeten we de bevolking blijven dienen maar wel in omstandigheden die ons toelaten om na de dienst zonder kleerscheuren huiswaarts te keren.
De autoriteiten die willen doen alsof dit alles niet bestond verwijten we dit niet. Een ongewapende politieman of een wijkinspecteur alleen het terrein opsturen, is dat nu wel verstandig? De vraag stellen, is de vraag beantwoorden.
Laat ons dus zo snel mogelijk in gesprek gaan met de verschillende werkgevers en constructief samenwerken om de veiligheid van onze collega’s op het terrein te verbeteren. Wij eisen van de overheid meer dan de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen en dringen aan op minima die nodig zijn om de effectieve veiligheidsmaatregelen te garanderen. Wij nemen geen genoegen met beloftes.
Het NSPV zal vragen dat het Hoog Overlegcomité zo spoedig mogelijk zal worden bijeengeroepen om de contouren van een minimaal veiligheidskader te definiëren voor het hele Koninkrijk.
We laten ons niet verleiden om eerst andere punten te bespreken alvorens deze kwestie besproken wordt.
Als het orgaan dat de dreiging moet analyseren de dreiging naar politiemens blijft negeren moeten we zelf de werkgevers aanmoedigen om binnen hun bevoegdheden de nodige verantwoordelijkheden te nemen en de werkmethodes aan te passen aan het specifieke dreigingsniveau.